เห็นภาพอาหารร้านมิตรไทยหรือยัง นั่นดูดีจริง ๆ ไม่น่าเชื่อว่า เราจะทำอะไรดูน่ากินได้…แฮ่
ขอบคุณลูกค้าที่ถ่ายทอดออกมาได้ดีมาก ก็สมัยนั้น กล้องดิจิตอลขนาด 2 ล้านพิกเซล ยังราคาเป็นหมื่นอยู่เลย เน็ตก็ยังไม่มี ก็เลยต้องใช้ภาพวาดเป็นตัวบรรยายความน่ากิน
สำหรับลูกค้าคนนี้คงพักอยู่แถวแม่เย็น ดูจากกระต๊อบกับวิวภูเขาแล้ว
คู่นี้เขาลงเขาเดินมากินที่ร้านทุกวัน กินเสร็จ ก็เดินกลับกระต๊อบ หิวอีกพอดี
ลูกค้าที่มากินที่ร้านอาหารมิตรไทยสมัยก่อนนะ เมื่อ 10 ปีที่แล้ว มักจะเป็นศิลปิน painter, musician, directer, make movies, video, dancer, architect
ตอนกลางวันนักท่องเที่ยวจะไปเที่ยวตามน้ำตก ถ้ำรอด น้ำพุร้อน ขี่จักรยานเล่น ขี่มอร์ไซด์ หรือไป trekking หรือ rafting พวกเขาจะนัดกับเพื่อน ๆ มานั่งสังสรรค์กันที่ร้าน dinner ด้วยกันแบบเต็มที่ กินเหมือนอดอยากมาหลายมื้อ เสร็จแล้ว ก็เมาต่อ be bob ข้าง ๆ เลย
และส่วนใหญ่ก็มาเป็นคู่ ถ้าไม่เป็นคู่ ก็มาพบคู่ที่ร้ายก็หลาย่รายแล้ว มากินข้าวคนเดียวที่ร้าน
เดี๋ยวก็ได้เพื่อน เพราะพวกเขาชอบมานั่งแลกเปลี่ยนกันว่า ไปเที่ยวไหนกันมา หนุกไม๊ พรุ่งนี้จะไปไหน บางคนก็เดินทางไปลาวด้วยกันต่อเลย
ร้านเราเลยเป็นฉากให้กับบางคู่ เหมือนกับในหนังรัก romantic
บางคู่ก็เป็น before sunrise
บางคู่ก็เป็น before sunset
ซะงั้น ส่วนคู่เรา ก็ เรื่อง รักจัง ไง….แหวะ
อ่านวนไปวนมา ลัดไปเรื่อย สรุป ร้านมิตรไทย เปลี่ยนจาก..
ร้านอาหาร เป็น ร้าน Art work แล้วใช่มั้ยคะ ??
ยัง คง.. . สงสัย ?
ต้องไปๆๆ 🙂
โทษนะคะ ถ้าทำให้งง
พอดีไปลื้อของ เจอ guest book เล่มแรก
เรื่องราวเก่า ๆ ก็เลยถูกลื้อมาเล่าให้ฟังเรื่อย ๆ
ก็ตอนนี้ ร้านมิตรไทยเป็น ร้าน art shop แล้วค่ะ
ป่าว งง ที่พี่เขียน
แต่งงตัวเอง ที่อ่านลัดไปลัดมา 55
Pretty section of content. I just stumbled upon your site and in accession capital to assert that
I get in fact enjoyed account your blog posts.
Anyway I will be subscribing to your augment and even I achievement you access
consistently quickly.