100:) ตุ๊กตาของฉันเอง

จากกระเป๋าธรรมดา พอมีเจ้าจุ๊บไปห้อยโตงเตง มันจะดูดีขึ้น
ลองดูเดะ

99:) ตุ๊กตา หมา ๆ มึน ๆ ต่อ

ตอนถ่ายรูปตุ๊กตาหมา ก็มีลูกค้าสองคนกำลังเขียนโปสการ์ดอยู่

เราก็ถ่ายรูปที่โต๊ะเขียนโปสการ์ดนั่นแหละ

ถูกแซว ว่า หากินง่ายดีจัง

มันดูเหมือนง่ายนะ แต่มันเกิดจากการคิดในหัวหมดแล้ว

ว่าจะเย็บแบบนี้ จะใส่ห่อแบบนี้ ก่อนใส่ห่อ อยากเอามาถ่ายรูปลงเวปเก็บไว้เป็นที่ระลึก ถ่ายที่โต๊ะโปสการ์ด ให้มีล่องลอยของการปั๊มตราแสตมป์ของที่ร้านมิตรไทย เพราะในตัวของนังจุ๊บ จะมีปะลายแสตมป์ต่าง ๆ ของที่ร้านไว้ด้วย ทำให้ดูน่ามองมากขึ้น

เวลาเย็บแล้วรู้สึกว่า แต่ละตัวมันน่ารักมาก เหมือนเป็นหมาจริง ๆ เป็นนังจุ๊บตัวแสบ ชองขางของ

มันก็เลยอยากเก็บรูปทุกตัวเอาไว้ เวลามีคนเอามันไปเลี้ยงก็รู้สึกคิดถึงมันเหมือนกัน

และก็รู้สึกภูมิใจเล็ก ๆ ที่มีคนเห็นคุณค่าของมัน

ทั้งที่ มันก็มาจากเศษผ้า เศษด้าย เศษหอย เศษกระดุมที่เราเก็บ ๆ ไว้นานแล้ว

ก็วางขายตอนหน้าเทศกาลวันหยุดเข้าพรรษา ก็มีคนพาไปเลี้ยงดู ให้เฝ้ากุญแจไป 5 ตัวแล้ว

คิดว่า มันคงดูแลกุญแจเจ้าเของอย่างดีค่ะ เพราะนังจุ๊บ มันขี้หวงของเป็นที่สุด

เวลาเราทำงานที่เรารัก มันจะดูง่ายๆ ไปหมด เพราะเรารักเราจึงเห็นลายละเอียดของงาน
อยากจะทำให้มันน่ารักสุด ๆ เราก็เลยไม่รู้สึกทรมานที่จะต้องมานั่งเย็บมัน หรือมาถ่ายรูปตุ๊กตาตั้งหลายตัว
การถ่ายรูปมันเป็นสิ่งที่เราจับเป็นประจำ แทบจะเหมือนช้อนซ่อม จับมาก็รู้ว่า ถ่ายยังไงสวย ไม่เด๋อ ๆ
ทุกอย่างอยู่ที่ใจค่ะ
อยากให้ทุกท่านเจอสิ่งที่ตัวเองรัก เวลาทำไม่ได้คิดว่า จะร่ำรวยหรือจะได้เงินมากมาย
แค่มีความสุขในการทำงาน เหมือนให้เวลามันผ่านไปอย่างแฮปปี้ ไม่มีทุกข์ก็บุญแว้วนิ
แค่มีเด็ก เดินเข้ามาแล้วอ้อนคุณแม่ว่า อยากได้ตุ๊กตาตัวนี้ ก็ดีใจจะแย่แล้วค่ะ

มาชมโฉมหน้าของนังจุ๊บกันดีกั่ว

ด้านหน้า

ด้านหลัง

ตัวต่อไป นี่เป็นด้านหน้าค่ะ

ด้านหลัง จริง ๆ ใช้ได้ทั้งสองหน้า แล้วแต่ชอบ

ด้านหน้า

ด้านหลัง

98:) ตุ๊กตา หมา ๆ มือ ๆ มึน ๆ

มีเจ้าจุ๊บอีกหลายตัวเลย เนื่องด้วยว่างจัด

วันนี้ได้มาสี่ตัว น่ารักไม๊คะ อยากได้ก็มาเอาไปเลี้ยงได้ค่ะ

97:) ว่าง ๆ หมา ๆ เศษผ้า

ในวันว่าง ๆ

กองเศษผ้า

มีหมาอยู่ข้าง ๆ

แมวก็เดินไปเดินมา

น้องก็ว่าง ๆ

หลายวันแล้วที่ผ่านไปมา

เหมือนเดิม

สบาย ๆ

ว่าง ๆ เปล่า ๆ หายใจเข้า ออก หลายครั้งแล้ว

เหมือนเดิม

เจ๊ขอขยับสักนิด ตะคิวจะกินแว้วนิ

ว่าแล้วก็ขีด ๆ เขียน รูปตุ๊กตุ่น ตุ๊กตา

ดูนู่น ดูนี่นิด คนอื่นเค้าทำอะไรไว้บ้าง

เราก็ดูไว้เป็นกูรู หรือกรูก็รู้ด้วยนะ ไม่ว่ากัน

ส่งต่อให้น้อง ๆ ทำกัน

มือที่เคยว่าง ๆ หน้าที่หันออกไปคนละทาง ก็หันมารวมหัวกัน

ช่วยกันตัด ช่วยกันเย็บ ช่วยกันใส่นุ่น ใส่ตา ใส่ปาก

ส่วนเจ๊ก็ใส่ชีวิตให้มันอีกครั้ง จากชิ้นส่วนที่แทบไม่มีใครมอง

มารวมตัวกันใส่หีบห่อให้สวยงาม

พร้อมจะเป็นเพื่อนของคนที่เลือกมันไปอยู่ด้วยกัน

ทุกอย่าง ดำเนินอย่างรวดเร็ว

แล้วทุกคนก็กลับมาว่างเหมือนเดิม เฮ่อ…

ต้องหาอะไรทำอีกแล้วหรือเนี่ย

หมาตัวนี้ชื่อ จุ๊บ จุ๊บ ค่ะ

มันเป็นหมาที่หวงก้าง หวงของที่สุด มันถึงได้อ้วนตุ้ยค่ะ

ใคร ๆ ก็รักจุ๊บ แต่ต้องระวังมันกัดขาสวย ๆ นะคะ

จุ๊บขี้วีน ขี้ รำคาญ แต่ถ้ามีของกิน มันเข้าเฝ้าได้ทั้งวัน

แล้วมันจะมาหวงเราด้วย ไม่ให้ใครรังแกเราค่ะ